Voor gewoon goede en eerlijke producten!

Welke soorten rode geboortevlekken zijn er nog meer?

Ooienvaarsbeet

De meest voorkomende rode geboortevlek is de ooievaarsbeet. De Latijnse benaming voor de ooievaarsbeet is de ‘Naevus van Unna’ (‘waar de ooievaar het kind heeft vastgehouden bij het brengen’). Dit is een lichtroze of koraalrode vlek die bij heel veel pasgeboren baby’s voorkomt, baby’s kunnen er zelfs meerdere hebben.

Meestal zitten ze op de oogleden of op het voorhoofd tussen de wenkbrauwen of achter in de nek. De vlekjes op de oogleden zijn doorgaans na een jaar verdwenen. Het vlekje op het voorhoofd kan nog wat langer zichtbaar blijven. Een ooievaarsbeet in de nek is doorgaans permanent zichtbaar, maar daar groeit gelukkig haar overheen zodat je die ook niet meer ziet.

Het kan zijn dat een ooievaarsbeet lijkt te zijn verdwenen, maar dat hij tijdens bepaalde inspanning of een intense huilbui toch weer even zichtbaar wordt.

Wijnvlek

Een wijnvlek, ook naevus flammeus genoemd, is een aangeboren vaatafwijking in de huid. Een wijnvlek is zichtbaar als een roze tot paarse vlek. De vlek is bij de geboorte aanwezig en groeit daarna met het kind mee. Een wijnvlek kan in het begin roze zijn van kleur en in de loop van de tijd donkerder (rood tot paars) en dikker worden. De oorzaak van het ontstaan van de wijnvlek is onbekend.

Meestal zitten de wijnvlekken in het gezicht of in de nek, maar ze kunnen ook op andere plaatsen op het lichaam voorkomen. In het gezicht is de wijnvlek vaak begrensd door de middenlijn en zit het aan één kant. De wijnvlek kan doorlopen tot de lip of het tandvlees. Een wijnvlek kan enkele centimeters tot vele centimeters groot zijn. Het kan bestaan uit één vlek of meerdere vlekken. Er kunnen soms ook bultjes in ontstaan (angiomateuze papels).

Een wijnvlek zal nooit spontaan verdwijnen, maar kan in sommige gevallen behandeld worden met een geschikte vaatlaser. De gemiddelde verbetering is 40 tot 60 procent en het resultaat is afhankelijk van de locatie van de wijnvlek.

Wijnvlekken komen soms samen voor met andere afwijkingen, bijvoorbeeld bij het Sturge-Weber syndroom, CMTC of Klippel-Trenaunay.